otarafa: Stuart A. Staples  butarafa: deUS??
Wikipedia Katar'a yasak koydu

cevap ver  alper   17/01/07

Dünyanın bilinen en büyük web ansiklopedisi WikiPedia, Katar'dan gelen 
saldırılar nedeniyle ülkenin siteye erişimini 12 saatliğine yasakladı

Özgür web ansiklopedisi Wikipedia, ardı arkası kesilmeden saldırı amaçlı 
yollanan anonim yazılardan sonra, bir arap ülkesi olan Katar’ın siteye 
erişimini geçici olarak engellemek zorunda kaldı. 630,000 nüfusu bulunan 
bu ülke, ortadoğu ülkelerinin arasında en iyi durumda olanlarından bir 
tanesi.

Bütün ülke yasaklandı!
Katar’daki bütün web trafiğinin tek bir adrese yönlendirilmiş olması bütün 
ülkede 12 saat boyunca internet trafiğinin engellenmesine sebep oldu. 
Wikipedia özellikle ABD, seks ve Hz. Muhammed'in doğumuyla ilgili 
sayfaların saldırıya uğradığını belirtti.

WikiPedia, kullanıcılarının ve siteye katkıda bulunmak isteyen herkesin 
yazıp yollayabileceği makalelerden oluşuyor. Bu engellemenin ardından, 
Wikipedia’nın kurucusu Jimmy Wales “Bu IP geçici olarak 12 saatten daha 
az bir süre için erişimi yasaklanmıştır. Bütün ülkenin yasaklanması 
Wikipedia politikalarına kesinlikle terstir.” şeklinde bir açıklamada bulundu.

Kişisel engellemeler
Normal şartlarda Wikipedia, girdilere saldıran ve yanlış içerik giren 
kullanıcıları kişisel olarak engelliyor. Fakat Katar’daki internet yapısı için bu 
söz konusu değil. Çünkü ülkede bütün kullanıcılar için ağ geçidi (gateway) 
görevini üslenen tek bir internet sağlayıcısı var ve herkes aynı IP 
numarasına sahip.

5ocak2007


cevap ver  c   17/01/07
“You really are a
stranger,” said the
jackal.  “Otherwise you
would know that
throughout the history of
the world a jackal has
never yet feared an Arab.
 Should we fear them?  Is
it not misfortune enough
that we have been cast
out among such people?”

“Maybe—that could be,” I
said. “I’m not up to
judging things which are
so far removed from me. 
It seems to be a very old
conflict—it’s probably in
the blood and so perhaps
will only end with blood.”

“You are very clever”
said the old jackal, and
they all panted even more
quickly, their lungs
breathing rapidly,
although they were
standing still.  A bitter
smell streamed out of
their open jaws—at times
I could tolerate it only
by clenching my teeth. 
“You are very clever. 
What you said corresponds
to our ancient doctrine.
 So we take their blood,
and the quarrel is over.”

“Oh,” I said, more
sharply than I intended,
“they’ll defend
themselves.  They’ll
shoot you down in droves
with their guns.”

“You do not understand
us,” he said, “a
characteristic of human
beings which has not
disappeared, not even in
the high north.  We are
not going to kill them. 
The Nile would not have
enough water to wash us
clean.  The very sight of
their living bodies makes
us run away immediately
into cleaner air, into
the desert, which, for
that very reason, is our
home.”

All the jackals
surrounding us—and in the
meantime many more had
come up from a
distance—lowered their
heads between the front
legs and cleaned them
with their paws.  It was
as if they wanted to
conceal an aversion which
was so terrible, that I
would have much preferred
to take a big jump and
escape beyond their circle.

“So what do you intend to
do,” I asked.  I wanted
to stand up, but I
couldn’t.  Two young
animals were holding me
firmly from behind with
their jaws biting my
jacket and shirt.  I had
to remain sitting.  “They
are holding your train,”
said the old jackal
seriously, by way of
explanation, “a mark of
respect.”  “They should
let me go,” I cried out,
turning back and forth
between the old one and
the young ones.  “Of
course, they will,” said
the old one, “if that’s
what you want.  But it
will take a little while,
for, as is our habit,
they have dug their teeth
in deep and must first
let their jaws open
gradually.  Meanwhile,
listen to our request.” 
“Your conduct has not
made me particularly
receptive to it,” I said.
 “Don’t make us pay for
our clumsiness,” he said,
and now for the first
time he brought the
plaintive tone of his
natural voice to his
assistance. “We are poor
animals—all we have is
our teeth.  For
everything we want to
do—good and bad—the only
thing available to us is
our teeth.”  “So what do
you want?” I asked, only
slightly reassured.

“Sir,” he cried out, and
all the jackals howled. 
To me it sounded very
remotely like a melody. 
“Sir, you should end the
quarrel which divides the
world in two.  Our
ancestors described a man
like you as the one who
will do it.  We must be
free of the Arabs—with
air we can breathe, a
view of the horizon
around us clear of Arabs,
no cries of pain from a
sheep which an Arab has
knifed, and every animal
should die peacefully and
be left undisturbed for
us to drain it empty and
clean it right down to
the bones. 
Cleanliness—that’s what
we want— nothing but
cleanliness.”  Now they
were all crying and
sobbing.  “How can you
bear it in this world,
you noble heart and sweet
entrails?  Dirt is their
white; dirt is their
black; their beards are
horrible; looking at the
corner of their eyes
makes one spit; and if
they lift their arms,
hell opens up in their
arm pits.  And that’s
why, sir, that’s why, my
dear sir, with the help
of your all-capable hands
you must use these
scissors to slit right
through their throats.” 
He jerked his head, and
in response a jackal came
up carrying on its canine
tooth a small pair of
sewing scissors covered
with old rust.
cevap ver  cascara   17/01/07
zekeriya temiz müslümanı ta katar'dan duymuşlar.
 
cevap ver  bela   18/01/07
C bu senin yazdigin neydi?
cevap ver  c   18/01/07
bilmece
cevap ver  alper   18/01/07
www.mala.bc.ca/~johnstoi/kafka/jackalsandarabs.htm


boşlukları doldurun


bunlara da göz atabilirsiniz:

otarafa: Stuart A. Staples  butarafa: deUS??

iletişim - şikayet - kullanıcı sözleşmesi - gizlilik şartları